در حضور خارها هم میشود یک یاس بود.
.در هیاهوی مترسکها پر از احساس بود
میشود حتی برای دیدن پروانه ها….شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
.
دست در دست پرنده،بال در بال..نسیم ساقه های هرز این بیشه ها را داس بود
کاش می شد حرفی از « کاش میشد» هم نبود….
هر چه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود
به یاد....